ผู้เขียน: admin

รู้หรือไม่ว่าเมื่อเราเริ่มอายุมากขึ้น สุขภาพร่างกายของเราก็ย่อมเสื่อมสภาพลงตามช่วงอายุ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเราแก่ตัวไปสุขภาพร่างกายของเราไม่ว่าจะส่วนไหนก็ตาม ก็อาจทำงานไม่เต็มประสิทธิภาพเหมือนเดิม โดยปกติแล้วเราจะเห็นได้ว่าผู้สูงส่วนใหญ่นั้นมักที่จะไม่ค่อยได้เคลื่อนไหวร่างกาย

แนะนำกีฬาสำหรับผู้สูงอายุ เพราะแค่ลำพังเดินเอาตัวเองให้รอดก็ว่ายากแล้วแต่จะให้ไปออกกำลังเพื่อเสริมสร้างความแข็งแรงให้แก่สุขภาพร่างกายก็ถือเป็นเรื่องที่ยากเข้าไปใหญ่

แต่รู้หรือไม่ว่าหากร่างกายของผู้สูงอายุขาดการเคลื่อนไหวหรือขาดการออกกำลังอยู่บ่อยๆนั่นจะยิ่งทำให้สุขภาพร่างกายย่ำแย่ลงไปเรื่อยๆ จนอาจส่งผลกระทบต่อสุขภาพร่างกายและปัญหาสุขภาพต่างๆตามมาได้ ดังนั้น การออกกำลังกายหรือการเล่นกีฬาเป็นประจำอย่างสม่ำเสมอนั้นถือเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ผู้สูงอายุไม่ควรมองข้ามอย่างเด็ดขาด

เพราะไม่ว่าเราจะอายุเยอะมากแค่ไหนก็ตามการออกกำลังกายหรือการเล่นกีฬาก็ถือเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่เราควรให้ความสำคัญเพื่อที่เราจะได้เสริมสร้างความแข็งแรงให้แก่ร่างกายและเพื่อที่เราจะได้มีสุขภาพร่างกายที่ดีและแข็งแรงนั่นเอง

ฉะนั้น สำหรับผู้สูงอายุคนไหนที่อยากหันมาดูแลสุขภาพร่างกายวันนี้เราก็จะมาแนะนำกีฬาง่ายๆที่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุ ซึ่งเป็นกีฬาที่ ไม่ต้องออกแรงเยอะ แต่ได้ประโยชน์ดีๆต่อร่างกายเยอะ อาจมีกีฬาประเภทไหนกันบ้างไปดูกันเลย

1.กีฬากอล์ฟ

ถึงแม้ว่ากีฬาประเภทนี้คนส่วนน้อยจะเข้าถึงได้ยากเนื่องจากเป็นกีฬาที่มีราคาเข้าเล่นค่อนข้างแพง แต่รู้หรือไม่ว่ากีฬาประเภทนี้ถือเป็นหนึ่งในกีฬาที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุเป็นอย่างมาก เพราะเป็นกีฬากลางแจ้งที่แทบไม่ต้องออกแรงของร่างกายเยอะ แต่กีฬาประเภทนี้จะเป็นการฝึกสายตา ฝึกความแม่นยำ ได้ฝึกการคาดคะเน ดังนั้นกีฬากอล์ฟตึกถือเป็นหนึ่งในกีฬาที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุนั่นเอง

2.กีฬาปั่นจักรยาน

ถึงแม้ว่ากีฬาประเภทนี้ผู้สูงอายุส่วนใหญ่จะมองว่าเป็นกีฬาที่ ก็ค่อนข้างยาก ที่เราจะลุกไปปั่นจักรยาน แต่รู้หรือไม่ว่ากีฬาประเภทนี้ มันก็ถือเป็นหนึ่งในกีฬาที่เหมาะสำหรับผู้สูงอายุที่อยากเสริมสร้างความแข็งแรงให้แก่ร่างกาย แถมยังเป็นกีฬาที่ทำให้เรานั้นได้ออกไปสูดอากาศที่บริสุทธิ์เข้าปอด และได้ออกกำลังขาเพื่อที่จะได้มีกระดูกที่แข็งแรงนั่นเอง

3.กีฬาปิงปอง

กีฬาประเภทนี้เป็นกีฬาที่มีความโด่งดังมาตั้งแต่สมัยอดีตซึ่งผู้สูงอายุส่วนใหญ่จะรู้กันเป็นอย่างดีอยู่แล้ว โดยกีฬาประเภทนี้เป็นกีฬาในร่มที่จะสามารถทำให้ร่างกายของผู้สูงอายุนั้นโยกไปมา เพื่อเป็นการบริหารร่างกาย แถมยังเป็นกีฬาที่ไม่ต้องออกแรงเยอะแต่ได้เคลื่อนไหวร่างกายอยู่บ่อยๆก็ถือว่าเป็นกีฬาที่เหมาะสมสำหรับผู้สูงอายุ

สนับสนุนเนื้อหาโดย    เครื่องช่วยฟัง ดิจิตอล

การศึกษาอ้าง นักวิจัยอ้างว่าการรับประทานอาหารเมดิเตอร์เรเนียนแบบดั้งเดิมอาจช่วยลดความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อมได้เกือบหนึ่งในสี่ อาหารเมดิเตอร์เรเนียนแบบดั้งเดิมเป็นอาหารที่อุดมไปด้วยอาหารทะเล ผลไม้ และถั่ว อย่างไรก็ตาม นักวิจัยพบว่าอาจช่วยลดความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อมได้เกือบหนึ่งในสี่

การรับประทานอาหารเมดิเตอร์เรเนียน นักวิจัยจากมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลพบว่าบุคคลที่รับประทานอาหารแบบเมดิเตอร์เรเนียนมีความเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อมต่ำกว่าผู้ที่ไม่ได้รับประทานอาหารดังกล่าวถึง 23 เปอร์เซ็นต์

เผยแพร่ใน BMC Medicine นักวิจัยกล่าวว่านี่เป็นหนึ่งในการศึกษาที่ใหญ่ที่สุดในประเภทนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ซึ่ง “จำกัดเฉพาะกลุ่มตัวอย่างขนาดเล็กและจำนวนผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมต่ำ เพื่อดำเนินการตรวจสอบ ผู้เขียนการศึกษาได้วิเคราะห์ข้อมูลจากบุคคล 60,298 คนจาก UK Biobank

ซึ่งได้เสร็จสิ้นการประเมินอาหารแล้ว จากนั้นผู้เขียนศึกษาให้คะแนนบุคคลโดยพิจารณาว่าอาหารของพวกเขาตรงกับลักษณะสำคัญของอาหารเมดิเตอร์เรเนียนมากน้อยเพียงใด ผู้เข้าร่วมได้รับการติดตามมาเกือบทศวรรษ ในช่วงเวลาดังกล่าวมีรายงานผู้ป่วยโรคสมองเสื่อม 882 ราย

ในการถอดรหัสความเสี่ยงทางพันธุกรรมของแต่ละคนต่อภาวะสมองเสื่อม นักวิจัยได้คำนวณความเสี่ยงจากพันธุกรรม

(การวัดยีนที่แตกต่างกันทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อม) Oliver Shannon อาจารย์ประจำสาขาโภชนาการมนุษย์และการสูงวัยแห่งมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลให้ความเห็นเกี่ยวกับความชุกของโรคสมองเสื่อมในโลกปัจจุบันว่า “ภาวะสมองเสื่อมส่งผลกระทบต่อชีวิตผู้คนหลายล้านคนทั่วโลก

และปัจจุบันมีตัวเลือกที่จำกัดสำหรับการรักษาภาวะนี้ “การหาวิธีลดความเสี่ยงในการเกิดภาวะสมองเสื่อมจึงเป็นสิ่งสำคัญอันดับแรกสำหรับนักวิจัยและแพทย์

การศึกษาของเราชี้ให้เห็นว่าการรับประทานอาหารแบบเมดิเตอร์เรเนียนมากขึ้นอาจเป็นกลยุทธ์หนึ่งที่  เครื่องช่วยฟัง    จะช่วยให้แต่ละคนลดความเสี่ยงต่อโรคสมองเสื่อมได้” แชนนอนเน้นย้ำ โดยรวมแล้ว ผู้เขียนพบว่าไม่มีปฏิสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญระหว่างความเสี่ยงต่อภาวะสมองเสื่อมแบบโพลีเจนิกและความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหารเมดิเตอร์เรเนียน

พวกเขาอ้างว่า “สิ่งนี้อาจบ่งชี้ว่าแม้สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงทางพันธุกรรมสูง การรับประทานอาหารที่ดีขึ้นก็สามารถลดโอกาสในการเกิดภาวะนี้ได้” อย่างไรก็ตาม การค้นพบนี้ไม่สอดคล้องกันในการวิเคราะห์ทั้งหมด และผู้เขียนได้กล่าวว่าจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อประเมินปฏิสัมพันธ์ระหว่างอาหารและพันธุกรรมต่อความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อม

“ข่าวดีจากการศึกษานี้คือ แม้สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงทางพันธุกรรมสูง การรับประทานอาหารที่ดีขึ้นก็ช่วยลดโอกาสในการเกิดภาวะสมองเสื่อมได้”

John Mathers ศาสตราจารย์ด้านโภชนาการมนุษย์แห่งมหาวิทยาลัยนิวคาสเซิลกล่าว “แม้ว่าจะจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมในพื้นที่นี้ แต่สิ่งนี้ช่วยเสริมข้อความด้านสาธารณสุขว่าเราทุกคนสามารถช่วยลดความเสี่ยงของภาวะสมองเสื่อมได้ด้วยการรับประทานอาหารแบบเมดิเตอร์เรเนียนมากขึ้น” Mathers กล่าวสรุป

การคุมกำเนิดที่มีปริมาณฮอร์โมน เมื่อเร็ว ๆ นี้ นักวิจัยได้ตรวจสอบระดับฮอร์โมนในอุปกรณ์คุมกำเนิด เพื่อพิจารณาว่ามีความเป็นไปได้ที่จะลดระดับฮอร์โมนหรือไม่ และยังคงมีประสิทธิภาพในการป้องกันการตกไข่ นักวิทยาศาสตร์ Diliman แห่งมหาวิทยาลัยฟิลิปปินส์ใช้แบบจำลองคอมพิวเตอร์เพื่อพิจารณาว่าพวกเขาสามารถลดปริมาณฮอร์โมนลงได้เท่าใด

ผลการวิจัยพบว่าสามารถลดฮอร์โมนในยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมนเอสโตรเจนอย่างเดียวได้มากถึง 92% และยังขัดขวางการตกไข่

ยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมนเป็นทางเลือกที่นิยมในการป้องกันการตั้งครรภ์ บางครั้งอาจทำให้เกิดผลข้างเคียงได้ ซึ่งทำให้กลุ่มนักวิจัยในฟิลิปปินส์ค้นพบว่าเป็นไปได้หรือไม่ที่จะลดขนาดฮอร์โมนในการคุมกำเนิดและระยะเวลาในการให้ยาในขณะที่รักษาประสิทธิภาพไว้ การศึกษาของพวกเขาซึ่งปรากฏในวารสาร PLOS Computational Biology

แสดงให้เห็นว่ามีความเป็นไปได้ที่จะลดฮอร์โมนในยาคุมกำเนิดทั้งแบบฮอร์โมนเอสโตรเจนอย่างเดียวและโปรเจสเตอโรนเพียงอย่างเดียว และยังป้องกันการตกไข่ได้ ฮอร์โมนคุมกำเนิดทำงานอย่างไร แพทย์มักสั่งยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมนให้กับผู้ป่วยหญิงที่พยายามป้องกันการตั้งครรภ์

จากข้อมูลของศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค (CDC) ในสหรัฐอเมริกา 12.6% ของผู้หญิงอายุ 15 ถึง 49 ปีใช้ยาคุมกำเนิด และ 10.3% ของผู้หญิงใช้ยาคุมกำเนิดแบบย้อนกลับที่ออกฤทธิ์นาน

อุปกรณ์คุมกำเนิดแบบฮอร์โมนทำงานโดยใช้ฮอร์โมนสังเคราะห์ เช่น เอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรนเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ พวกมันสามารถทำงานได้หลายวิธี รวมถึงหยุดการตกไข่หรือทำให้เยื่อบุมดลูกบางลงจนไข่ที่ฝังไว้ไม่สามารถติดได้ ยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมนบางประเภท ได้แก่ ยาเม็ดซึ่งอาจเป็นยาเม็ดผสมหรือโปรเจสตินอย่างเดียว ยาฝังที่แขน (Nexplanon) แผ่นแปะคุมกำเนิด (Xulane) และอุปกรณ์ใส่มดลูกหรือห่วงอนามัย (Mirena หรือ Skyla)

นอกจากการสั่งยาคุมกำเนิดเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์แล้ว บางครั้งแพทย์จะสั่งให้ช่วยผู้ที่มีถุงน้ำรังไข่หลายใบ (PCOS) เพื่อลดขนาดของซีสต์และด้วยเหตุนี้จึงลดความเจ็บปวด หรือในการรักษาโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่ เพื่อช่วยควบคุมความเจ็บปวดและเลือดออกมากเกินไป

ยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมนอาจมีผลข้างเคียงได้ตั้งแต่เล็กน้อยไปจนถึงรุนแรงคลื่นไส้ ปวดหัว ตะคริวในช่องท้อง ความดันโลหิตสูง ลิ่มเลือด

นอกจากนี้ ผู้ที่สูบบุหรี่ในขณะที่รับประทานยาคุมกำเนิดแบบฮอร์โมนจะมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นต่อการเกิดลิ่มเลือดอุดตันในหลอดเลือดดำส่วนลึก ซึ่งหมายถึงลิ่มเลือดที่ขา ผลข้างเคียงบางอย่างที่ไม่รุนแรงอาจหายไป แต่บุคคลควรหารือเกี่ยวกับผลข้างเคียงกับผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพเพื่อกำหนดวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในการดำเนินการ

สิ่งที่ศึกษาออกไปเพื่อค้นหา นักวิจัยที่ดำเนินการศึกษาในปัจจุบันต้องการขยายการวิจัยการคุมกำเนิดก่อนหน้านี้ และวิเคราะห์ว่าปริมาณฮอร์โมนที่ลดลงยังคงมีประสิทธิภาพในการป้องกันการตั้งครรภ์หรือไม่ พวกเขาไม่เพียงแต่พิจารณาลดปริมาณฮอร์โมนในยาคุมกำเนิดเท่านั้น

แต่พวกเขายังตั้งทฤษฎีว่าสามารถปรับระยะเวลาของปริมาณต่างๆ เพื่อให้ได้ประโยชน์สูงสุด “วัตถุประสงค์คือเพื่อระบุกลยุทธ์เพื่อทำความเข้าใจว่าเมื่อใดและควรให้ฮอร์โมนเอสโตรเจนและ/หรือโปรเจสเตอโรนมากเพียงใดเพื่อให้ได้สถานะการคุมกำเนิด” ผู้เขียนเขียนนักวิทยาศาสตร์ศึกษาข้อมูลจากผู้เข้าร่วมหญิง 23 คนอายุระหว่าง 20 ถึง 34 ปี

นักวิจัยระบุว่าผู้เข้าร่วมมีรอบเดือนปกติซึ่งกินเวลาตั้งแต่ 25 ถึง 35 วัน พวกเขาเรียกใช้ข้อมูลในสองแบบจำลอง: แบบจำลองต่อมใต้สมองและแบบจำลองรังไข่

ต่อมใต้สมองเป็นส่วนหนึ่งของระบบต่อมไร้ท่อ ซึ่งควบคุมฮอร์โมนที่ส่งผลต่อการตกไข่ ด้วยแบบจำลองต่อมใต้สมอง

พวกเขาวิเคราะห์ช่วงเวลาของการปล่อยฮอร์โมนการตกไข่และระดับฮอร์โมน ด้วยแบบจำลองคอมพิวเตอร์รังไข่ นักวิทยาศาสตร์มองว่ารังไข่ตอบสนองต่อฮอร์โมนที่ปล่อยออกมาอย่างไร นอกจากนี้ นักวิจัยยังใช้แบบจำลองเพื่อดูว่าระดับฮอร์โมนเอสโตรเจนและโปรเจสเตอโรนในระดับต่างๆ ส่งผลต่อรอบเดือนอย่างไร

ได้รับการสนับสนุนจาก  เครื่องช่วยฟัง

โรคความจำเสื่อม ความจำเสื่อมเป็นภาวะที่เกิดขึ้นเมื่อการทำงานของสมองไม่สามารถทำงานได้ตามปกติอีกต่อไป ซึ่งสาเหตุของความจำเสื่อมสามารถมีหลายปัจจัยได้แก่

1.อายุ: ความจำเสื่อมเป็นปัญหาที่พบได้บ่อยในผู้สูงอายุ เนื่องจากสมองจะเสื่อมสภาพลงตามอายุ

2.โรคเบาหวาน: โรคเบาหวานสามารถทำลายเส้นเลือดและเนื้อเยื่อในสมองได้ ทำให้เกิดความจำเสื่อมได้

3.โรคอัลไซเมอร์: โรคอัลไซเมอร์เป็นโรคที่ทำลายเนื้อเยื่อในสมอง ทำให้เกิดความจำเสื่อมได้

4.การใช้ยาหรือสารเคมี: การใช้ยาหรือสารเคมีบางชนิดอาจทำลายเซลล์สมองและทำให้เกิดความจำเสื่อมได้

5.พฤติกรรมการดื่มสุรา: การดื่มสุราเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดความเสียหายในสมองและทำให้เกิดความจำเสื่อมได้

6.ความเครียดและภาวะซึมเศร้า: ความเครียดและภาวะซึมเศร้าสามารถเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดความจำเสื่อมได้

ความเป็นไปได้ที่จะหายจากโรคความจำเสื่อมขึ้นอยู่กับสาเหตุและความรุนแรงของโรคนั้นๆ แต่อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีการรักษาที่สามารถเข้าไปแก้ไขหรือฟื้นฟูความเสียหายในสมองที่เกิดจากโรคความจำเสื่อมได้อย่างสมบูรณ์ โดยทั่วไปแล้ว การรักษาโรคความจำเสื่อมจะเน้นไปที่การควบคุมอาการเฉพาะบางอย่างเท่าที่จะทำได้ หรือเรียกว่ารักษาตามเวลา

การดูแลสุขภาพอย่างเหมาะสมอาจช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดโรคความจำเสื่อม หรือช่วยลดความรุนแรงของโรคในระยะที่อาการยังไม่มากขนาดนั้น ดังนั้น การดูแลสุขภาพร่างกายและสมองอย่างเหมาะสม และการออกกำลังกายสม่ำเสมอ การรับประทานอาหารที่มีสารอาหารเพียงพอ

และการฝึกความคิด อ่านหนังสือ แก้ไขปริศนา หรือเล่นเกมที่ต้องใช้ความคิด อาจช่วยส่งเสริมสุขภาพสมองและลดความเสี่ยงในการเกิดโรคความจำเสื่อมได้

ยังไม่มียาที่ช่วยรักษาโรคความจำเสื่อมได้อย่างสมบูรณ์แบบ แต่มีการใช้ยาบางชนิดที่ช่วยควบคุมอาการและช่วยลดอาการผิดปกติของสมองที่เกิดจากโรคความจำเสื่อมได้ ยาเหล่านี้มักจะช่วยลดอาการสับสน ความสับสนในการพูดคุย ความวิงเวียนหรือความเข้าใจผิดของสิ่งต่างๆ

อีกทั้งยังช่วยให้ผู้ป่วยมีอารมณ์เป็นบวกและเพิ่มพูนความคิดบวก อย่างไรก็ตาม การใช้ยาจะต้องพิจารณาความเหมาะสมกับผู้ป่วยและเภสัชกรหรือแพทย์จะต้องแนะนำการใช้ยาและการติดตามผลการใช้ยาอย่างใกล้ชิดเสมอ ดังนั้น หากมีอาการของโรคความจำเสื่อม ควรปรึกษาแพทย์เพื่อการวินิจฉัยและการรักษาที่เหมาะสมในแต่ละกรณีและสามารถรักษาตามแนวทางที่เหมาะสมในแต่ละสถานการณ์ได้

โรคความจำเสื่อมส่วนใหญ่พบได้ในผู้สูงอายุ แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนในช่วงอายุที่มากขึ้นจะต้องเป็นโรคความจำเสื่อม ความจำเสื่อมอาจเกิดขึ้นกับบางคนในช่วงอายุก่อนเกษียณ หรือยังเป็นเด็กแล้วก็เป็นได้ แต่มักเกิดพบได้มากขึ้นในผู้สูงอายุ พวกเขามักจะมีความจำเสื่อมเริ่มต้นด้วยการลืมเล็กน้อย อาจลืมชื่อของบุคคลที่รู้จักและสิ่งของบ้าง

แต่ความจำเสื่อมเรื่อยๆ จะก้าวขึ้นไปจนกระทั่งลืมสิ่งที่สำคัญ เช่น การทำงานประจำวัน สถานที่และทิศทางที่รู้จัก และผู้ที่สำคัญในชีวิตของตน เป็นต้น ดังนั้น การดูแลสุขภาพที่ดีและการรักษาสมองให้แข็งแรงสามารถช่วยลดความเสี่ยงในการเป็นโรคความจำเสื่อมได้

สนับสนุนเนื้อหาโดย  ถ่านเครื่องช่วยฟัง

ผอมมากอาจจะไม่ดี สำหรับความผมนั้นเป็นสิ่งที่ทุกคนนั้นต้องการ ไม่ว่าจะเป็นทั้งชายและหญิงต่างก็ต้องการรูปร่างที่ผอมเพรียวกันทั้งนั้น แต่อย่างไรก็ตามความผอมที่มากไปอาจจะทำให้เกิดอันตรายหรือผลเสียต่อสุขภาพได้ ดังนั้นแล้วการที่มีรูปร่างที่ดีและสมส่วนและการรับประทานอาหารที่เหมาะสมนั้นเป็นสิ่งที่ควรเลือกทำมากกว่าการผอม

ซึ่งสาเหตุส่วนใหญ่ของโรคไขมันพอกตับ คือ การสะสมของไขมันในตับมากเกินปกติเนื่องจากความอ้วนหรือปริมาณไขมันในช่องท้องที่ผิดปกติ

ซึ่งก็คือ ไขมันพอกพูนในและรอบพุง โดยปกติการสะสมของไขมันนี้จะไม่แสดงอาการ บางคนอาจรู้สึกไม่สบายหรือปวดบริเวณช่วงบนขวาของช่องท้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากออกกำลังกายหรือออกแรงมาก การตรวจเลือดอาจเป็นเรื่องปกติ ดร. อคาช ชุกลา ผู้อำนวยการและที่ปรึกษา แผนกตับวิทยา โรงพยาบาล Sir HN Reliance Foundation

กล่าวว่า “แม้แต่คนผอมบางก็มีรายงานไขมันพอกตับในอัลตราซาวนด์ และคุณมักสงสัยว่าทำไมคนคนนี้ถึงมีไขมันพอกตับ มีสี่สาเหตุว่าทำไมคนที่ดูผอมอาจมีไขมันพอกตับเมื่ออัลตราซาวนด์”

สาเหตุที่ทำให้เกิดโรคไขมันพอกตับในคนผอม ประการแรกอาจเป็นเพราะ  เครื่องช่วยฟังศิริราช    การบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ทั้งหมดนี้คือแคลอรีเปล่าๆ และแอลกอฮอล์ก็เป็นแคลอรี่ที่ว่างเปล่า และด้วยแคลอรีที่ว่างเปล่าเหล่านี้ พวกมันจะถูกเปลี่ยนเป็นไขมันอย่างรวดเร็วในตับ และพวกมันไม่ได้เพิ่มความเป็นอยู่ที่ดีของบุคคล และนี่อาจเป็นสาเหตุแรก” ดร. ชุกลา สาเหตุที่สองอาจเกิดจากการขาดมวลกล้ามเนื้อขนาดใหญ่

ดังนั้นหากคนเรามีกล้ามเนื้อขนาดใหญ่ กล้ามเนื้อใหญ่ โดยเฉพาะที่ลำตัว ซึ่งเรียกว่ากล้ามเนื้อแกนกลาง คนเหล่านั้นมักจะได้รับการปกป้องจากการพัฒนาของไขมันพอกตับ เพราะกล้ามเนื้อเหล่านี้จะเผาผลาญไขมันเป็นเชื้อเพลิงในการบำรุงรักษา อย่างไรก็ตาม คนที่ผอมและผอมมากจะมีมวลกล้ามเนื้อต่ำมาก พวกเขามักจะสะสมไขมันอย่างรวดเร็วในตับ และไขมันในตับนี้จะไม่ถูกนำไปใช้

เพราะมีกล้ามเนื้อไม่เพียงพอที่จะเผาผลาญไขมันนี้ ก็เรียกได้ว่าเป็นสิ่งที่เรานั้นอาจจะมองข้ามไป เหตุผลที่อาจเป็นความบกพร่องทางพันธุกรรม ดร. ชุกลากล่าวว่า “คนเหล่านั้นที่มีความโน้มเอียงทางพันธุกรรมต่อไขมันพอกตับสามารถมีไขมันพอกตับได้แม้ว่าจะมีค่าดัชนีมวลกายปกติก็ตาม บ่อยครั้งที่คนเหล่านี้จะมีโรคตับที่รุนแรงกว่า

และไม่มีอาการอื่นของไขมันพอกตับ เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง โรคหัวใจขาดเลือด หรือมะเร็งอื่น ๆ แต่พวกเขามีแนวโน้มที่จะพัฒนาไปสู่โรคตับแข็งและภาวะแทรกซ้อนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับตับ แน่นอนว่าการผอมที่มากไปนั้นไม่ดีอย่างแน่นอนและถ้าหากมีอากรผอมผิดปกติการพบแพทย์ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งเพื่อป้องกันและเสริมสร้างสุขภาพที่ดี

ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2383 เมื่อโรงเรียนทันตกรรมแห่งแรกในสหรัฐอเมริกาก่อตั้งขึ้น ผลการศึกษาและนโยบายได้สนับสนุนการแยกทันตกรรมออกจากการแพทย์ การแยกจากกันนี้ก่อให้เกิดความไม่เท่าเทียมกันทางสุขภาพอย่างร้ายแรง การระบาดใหญ่ของโควิด-19 ชี้ให้เห็นถึงความแตกต่าง

สุขภาพช่องปากสิ่งที่จำเป็น ในกระแสการรักษาทางการแพทย์และทันตกรรม และยังแนะนำวิธีการออกแบบระบบการดูแลสุขภาพที่เป็นหนึ่งเดียว

ซึ่งอยู่เหนือแบบอย่างในอดีต การแพทย์และทันตกรรมมีความแตกต่างมากขึ้นเนื่องจากระบบการศึกษา การประกัน และระบบการจัดส่งได้ผลักดันให้วิชาชีพเหล่านี้แยกจากกันมากขึ้น ผลที่ตามมาก็คือ ความไม่เท่าเทียมกันของสุขภาพช่องปากยังคงมีอยู่ในสหรัฐอเมริกา แม้ว่าจะมีการเรียกร้องมากขึ้น

สำหรับการรวมการแพทย์และทันตกรรมเพื่อป้องกันความทุกข์ทรมานจากโรคในช่องปากโดยไม่จำเป็น1, 2 ความก้าวหน้าที่แท้จริงยังคงมีอยู่อย่างจำกัด ในบทความนี้ เราอธิบายถึงต้นกำเนิดทางประวัติศาสตร์ของการแยกทันตกรรมออกจากการแพทย์ รวมถึงศักยภาพที่การระบาดใหญ่ของ COVID-19 จะเป็นตัวเร่งให้เกิดการเปลี่ยนแปลง

การแยกยาและทันตกรรมเกิดขึ้นค่อนข้างเร็วในประวัติศาสตร์การแพทย์ตะวันตก ตั้งแต่ยุคกลางจนถึงศตวรรษที่ 18 งานทันตกรรมในยุโรป

และต่อมาในอเมริกาเหนือเสร็จสมบูรณ์โดยศัลยแพทย์ตัดผมซึ่งดูแลทันตกรรมควบคู่ไปกับขั้นตอนการผ่าตัดเล็กน้อยและความต้องการด้านสุขอนามัยส่วนบุคคลอื่นๆ เช่น การโกนขน และโดยคนถอนฟันที่ใช้เครื่องถอนฟัน ตามมุมถนนหรือที่โรงอาบน้ำสาธารณะ3

การแยกออกจากกันอย่างเด็ดขาดระหว่างทันตกรรมและยามีจุดเริ่มต้นมาจากการเรียกร้องให้มีการปรับปรุงการดูแลสุขภาพช่องปาก เมื่อมีการพัฒนาขั้นตอนที่ท้าทายทางเทคนิคมากขึ้น ความจำเป็นในการฝึกอบรมที่เป็นทางการมากขึ้นก็ชัดเจนขึ้น และสมาคมทันตกรรม (และโรงเรียนต่อมา) ก็พัฒนาขึ้นในยุโรปและสหรัฐอเมริกา ไม่นานหลังจากการอุดฟันด้วยอะมัลกัมเป็นครั้งแรก

โดยศัลยแพทย์ทันตกรรมชาวอังกฤษ Edward Crawcour และ Moses Crawcour หลานชายของเขาในช่วงทศวรรษที่ 1830 4 ความตึงเครียดก็เกิดขึ้นระหว่างทันตแพทย์ที่ใช้การอุดฟันด้วยทองคำกับผู้สนับสนุนรายใหม่ของการอุดฟันด้วยอะมัลกัมที่ง่ายและสะดวกกว่าในสิ่งที่กลายเป็นที่รู้จักในชื่อ “อะมัลกัม สงคราม”5

กลุ่มที่ต่อสู้กันตัวต่อตัวกระตุ้นความเป็นมืออาชีพของทันตกรรม เนื่องจากทันตแพทย์พยายามปกป้องสำนักคิดของตนและทำให้เทคนิคของพวกเขาถูกต้องตามกฎหมายผ่านการวิจัย การบรรยายสาธารณะ และบทความในวารสาร6 ผู้ประกอบวิชาชีพที่คิดว่าตนเองมีมโนธรรมและมีความสามารถในเทคนิคของตนแสวงหา

เพื่อปกป้องประชาชนจากนักต้มตุ๋นที่ไม่ได้รับการฝึกฝนก่อนการทำหัตถการทางทันตกรรม7 ในภูมิประเทศนี้วิทยาลัยศัลยศาสตร์บัลติมอร์ซึ่งเป็นโรงเรียนทันตกรรมแห่งแรกในสหรัฐอเมริกาก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2383 โดยแพทย์ฮอเรซ เฮย์เดน8 มหาวิทยาลัยแห่งแรกของประเทศ- โรงเรียนทันตกรรมในเครือ (ที่ Harvard)

ก็ก่อตั้งขึ้นตามคำแนะนำของสมาชิกคณะแพทยศาสตร์ โดยคณบดีคนแรกคือ Nathan Cooley Keep ซึ่งเป็นผู้คิดค้นฟันปลอมแบบพอร์ซเลนและเป็นบุคคลแรกในสหรัฐอเมริกาที่ใช้ยาสลบแบบอีเธอร์สำหรับการคลอดบุตร ก็เรียกได้ว่าเป็นสิ่งที่ช่วยความสะดวกสบายมากขึ้นและในปัจจุบันก็ยังมีอยู่

ได้รับการสนับสนุนโดย  เครื่องช่วยฟังฟรี

แบคทีเรียในปาก อวัยวะต่างๆในร่างกายของเรานั้นทำงานกันเป็นระบบระเบียบ  มีหน้าที่แตกต่างกันออกไปแต่ทุกส่วนก็ทำงานประสานกันได้เป็นอย่างดี 

ทำให้ร่างกายของเรานั้นสามารถดำเนินชีวิตและใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้เรื่องสมบูรณ์  แต่แน่นอนว่าถ้าหากว่าเราไม่ดูแลสุขภาพร่างกายของเราให้สมบูรณ์แข็งแรง  การที่เราจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ได้อย่างราบรื่น  มันก็คงจะไม่ใช่เรื่องง่ายเท่าไหร่นักซึ่งในวันนี้เรื่องราวที่เรากำลังจะพูดถึงมันเกี่ยวกับเรื่องราวที่เราใช้ในการพูด และก็ใช้ในการรับประทานอาหาร ซึ่งมันก็คือปากของเรานั่นเอง 

แน่นอนว่าแบคทีเรีย มีอยู่ในทุกพื้นที่เลยก็ว่าได้  แต่เราเองก็ไม่สามารถที่จะมองเห็นมันได้แม้แต่ในปากของเราเองก็ยังคงมีแบคทีเรีย และคุณรู้หรือไม่ว่าสิ่งที่เรากำลังจะพาทุกคนไปทำความรู้จักในวันนี้เป็นเรื่องราว ที่มีชื่อว่าแบคทีเรีย ในปากเกือบเท่าจำนวนคนบนโลก  แน่นอนว่าถ้าหากคุณได้ยินมันก็คงเป็นอะไรไม่อยากให้เกิดขึ้น

แน่นอนทำไมแบคทีเรียในปากของเรา ถึงมีจำนวนเกือบเท่าคนบนโลก และทำไมเราถึงจะยกเรื่องราวดังกล่าวมาพูดถึง มีความน่าสนใจมากน้อยแค่ไหนกว่าเรื่องอื่นๆ

ในวันนี้เราจะพาทุกคนไปทำความรู้จักเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวนี้กัน  แบคทีเรียในปากเกือบเท่าจำนวนคนบนโลก เมื่อได้ยินเกี่ยวเรื่องนี้หลายคนคงเกิดอาการพะอืดพะอมกันบ้าง  เพราะว่าในปากของคนเรา มีแบคทีเรียเยอะขนาดนั้นเลยหรอแน่นอน ในงานวิจัยกล่าวไว้ว่าในปากของเรานั้น มีแบคทีเรียมากกว่า 6 พันล้านตัว หรือเท่ากับประชากรบนโลกนี้ทั้งใบ 

ไม่เพียงเท่านั้นหากมีทั้งแบคทีเรียที่ดีและไม่ดีผสมกันอยู่ในช่องปาก ถ้าเรามี 2 สิ่งในปริมาณที่สมดุลจะทำให้สุขภาพในช่องปากของเรานั้นไม่มีปัญหา  ดังนั้นหากเราแปรงฟันอย่างน้อย 2 ครั้งต่อวันรักษาความสะอาดให้ดี ก็ไม่ต้องกังวลกับเจ้าตากทีเรียตัวร้ายอีกต่อไปแล้ว นอกจากจำนวนแบคทีเรียในปากที่  เครื่องช่วยฟังราคาถูก   เกือบเท่าจำนวนคนบนโลกแล้ว 

ร่างกายของเราก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่มีความน่าสนใจและเหมาะแก่การศึกษาเป็นอย่างมาก  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับกระดูกของเรา

  คุณรู้หรือไม่ว่ากระดูกนั้นมันแข็งแรงกว่าเหล็กและมนุษย์เราก็ยังมีเปลือกตาที่ 3 อีกด้วย  แต่ทว่าถ้าคนสนใจอยากจะทำความรู้จักเรื่องดังกล่าวนี้เพิ่มเติม ก็ต้องไปศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลเพิ่มเติมดูได้  ผ่านอินเตอร์เน็ตรับรองว่ามันจะเป็นอะไรที่ทำให้คุณต้องเปิดโลกกว้างอีกมากมาย และก็อยากจะศึกษาสิ่งต่างๆเกี่ยวกับร่างกายของเราเพิ่มขึ้นมาก็ได้